اثر معکوس
چرا چیزهایی که قرار است برای ما زمان بخرند، معمولاً وقتمان را تلف میکنند؟
آیا ابزارها واقعاً کارایی ما را افزایش میدهند؟
ضد بهرهوری چیست؟
اتومبیل بدون تردید در قیاس با پیادهروی یا کالسکهسواری، به لحاظ کارایی یک گام بلندِ رو به جلو به حساب میآمد.
بهجای پیاده رفتن با سرعت 6.5 km/h امروزه میتوانید به راحتی با سرعت ۱۶۰ km/h در اتوبان حرکت کنید.اگر تعداد کل کیلومترهای سالانهی رانندگیتان را بر تعداد ساعات راندن در جادهها تقسیم کردید. ، سرعت ۴۸ کیلومتر در ساعت را محاسبه میکند.
اما این محاسبات اشتباه است. چند عامل دیگر را هم باید مد نظر قرار داد: تعداد ساعاتی که باید کار کنید تا این ماشین را بخرید؛تا پول بیمه، نگهداری، بنزین و قبض جریمهی پارک ممنوع را پرداخت کنید همچنین زمانی که برای رفتن به سر کار و انجام دو مورد قبل صرف میکنید که این شامل گیر کردن در ترافیک هم میشود.
ایوان ایلیچ، کشیش کاتولیک، چنین محاسبهای را برای تمام خودروها در آمریکا انجام داد. نتیجه؟ یک اتومبیل آمریکایی میانگین سرعتی معادل 6 km/h دارد!!!
ایمیل یک اتفاق بزرگ است. نامه یا پیامی را که باید روزها طول میکشید تا از مبداء به مقصد برسد، در کسری از ثانیه جابهجا میکند و در اختیار گیرنده قرار میدهد. بنابراین به نظر میرسد که این ابزار، توانسته باعث صرفهجویی در زمان و هزینهها شود.
اما اگر مدت زمانی را که مجبور هستید به ایمیلهای کماهمیت پاسخ دهید (یا دستکم آنها را بخوانید)، و نیز مدت زمان جستجوی ایمیلهای مهم از درون صدها ایمیل اسپم را در نظر بگیرید، متوجه میشوید که تکنولوژی ایمیل آنقدرها هم در وقت شما صرفهجویی نکرده است.
تکنولوژی که معمولاً پدیدهای نویدبخش قلمداد میشود، اغلب اثر معکوس روی کیفیت زندگی میگذارد. یک قانون اصلی زندگی خوب این است که اگر چیزی واقعاً به شما کمک نمیکند، بدون آن هم به مشکل برنخواهید خورد.
این نکته دربارهی تکنولوژی بهطور مضاعف صدق میکند. دفعهی بعد به جای اینکه به سراغ نزدیکترین گجت بروید، سعی کنید مغزتان را بهکار بیندازید.