نقش استقرار نظام مدیریت انرژی بر اساس استاندارد ISO50001 در خطوط انتقال گاز کشور

نقش استقرار نظام مدیریت انرژی بر اساس استاندارد ISO50001 در خطوط انتقال گاز کشور

آراز علیزاده

اسماعیل علاقه­مند

چکیده

صنعت انتقال گاز کشور از بخش­های کاربردی و پرمصرف در صنایع کشور بشمار میرود. گاز طبیعی در کشور از طریق ایستگاه­های تقویت فشار توزیع میگردد. هر ایستگاه­ تقویت فشار از تعدادی توربین و کمپرسور و نیز تجهیزات جانبی دیگر تشکیل شده است که مصرف­کننده عمده انرژی میباشند. بررسی شاخص­های ویژه مصرف انرژی در شرایط عملیاتی و طراحی نشان از وجود پتانسیل بالا جهت کاهش مصرف انرژی دارد. استقرار نظام مدیریت انرژی و استخراج این شاخص عملکرد در چند ایستگاه نمونه نشان میدهد که مصرف انرژی در ایستگاه­های تقویت فشار از طریق استقرار این نظام در سازمان قابل کنترل بوده و خط مبنای انرژی میتواند به شیبی منفی سوق یابد.

1- مقدمه

مطابق آمار، کشور ایران دارنده یکی از ارقام بالای شاخص شدت مصرف انرژی در دنیا است که دو علت اصلی آن مصرف بالای انرژی در بخش­های غیرمولد و استفاده از تجهیزات و تکنولوژی­های غیربهینه در بخش­های مولد می­باشد. با کمی بررسی بیشتر می­توان دریافت که عامل دوم نقش بیشتری در بالا رفتن شاخص شدت انرژی داشته است که این امر در عین بی­توجهی کامل به زیان­های اقتصادی در دراز مدت برای بخش­های تولیدی و نیز برای کشور مشکلات عدیده­ای ایجاد خواهد کرد. متاسفانه در ایران به دلیل عدم استفاده و طراحی استانداردهای مناسب و آگاهی کافی از سیستم­های نوین نگهداری و تعمیرات، تجهیزات و تکنولوژی­های مورد استفاده در صنایع انرژی­بر در شرایط استاندارد قرار ندارد. از سوی دیگر محدودیت منابع فسیلی، رشد بالای مصرف سالانه انرژی در ایران، خارج شدن کشورمان از جرگه صادرکنندگان نفت از اواخر قرن حاضر و قطع درآمدهای ناشی از صدور نفت باعث می­شود که در صورت عدم برنامه­ریزی و پیش­بینی­های لازم، روند توسعه کشور و بخش­های تولیدی بطور جدی تحت تأثیر قرار بگیرند که در این میان تنها راه برون رفت کشورهای در حال توسعه از تنگناهای فوق الذکر، همانا برنامه‏ریزی همه جانبه به‎منظور ارتقای بهره­وری در کلیه فعالیت­های تولیدی، صنعتی و خدماتی می‎باشد. لذا افزایش بهره­وری انرژی و تغییر ساختار مصرف انرژی در جهت تقویت این بخش­ها از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

مدیریت و بهینه­سازی مصرف انرژی در یک واحد صنعتی شامل بهسازی فرآیندها، افزایش راندمان تجهیزات از طریق ارتقای سطح کیفی کارکرد و یا تغییر آنها، ایجاد سیستم مدیریت انرژی و... با توجه به استانداردها و میزان انرژی لازم برای تولید یک محصول مشخص می‏باشد. بنابراین با مدیریت انرژی یک واحد صنعتی می توان به اهداف زیر دست یافت:

- تعیین شاخص های شدت مصرف انرژی و شناخت سیستم از نظر میزان مصرف انرژی در بخش­های مختلف.

- تعیین انحراف از استاندارد و محاسبه میزان پتانسیل کاهش مصرف انرژی.

ارائه راهکارهای بهینه سازی مصرف انرژی و کاهش میزان شاخص شدت مصرف انرژی.

- استقرار سیستم مدیریت انرژی جهت پایش اطلاعات انرژی بخش­های مختلف سازمان و راهبری آن در جهت بهینه در طول کارکرد سیستم.

صنعت انتقال گاز، در کشور یکی از صنایع با ارزش و حیاتی در کشور بشمار میرود که مدیریت در آن با توجه با شرایط بهره­برداری متفاوت میتواند کمک شایان ذکری به این بخش از صنعت نماید. در همین راستا در مقاله ارائه شده، اثرات استقرار نظام مدیریت انرژی در این بخش از صنعت ارزیابی شده و نتایج ارائه میگردد.

2- شناخت انتقال گاز

بطور کلی در دنیا ذخایر گاز طبیعی در حدود 185 تریلیون مترمکعب برآورد گردیده است. جریان انرژي کشور در سال 1386 نشان میدهد معادل 5/237 میلیون بشکه نفت خام در بخش صنعت مصرف میشود که این رقم نشان دهنده 5/22 درصد از کل مصارف کشور (با در نظر گرفتن مصرف بخش غیر انرژي) در سال است]1[.انتقال گاز در کشور از سال 1344 با عنوان "مدیریت پالایش و انتقال" در پالایشگاه گاز بیدبلند آغاز گردید، این بخش وظیفه مدیریت انتقال گاز از پالایشگاه بیدبلند در استان خوزستان تا مرزهای شمالی کشور جهت صادارت گاز به شوروی سابق را دارا بوده است. پس از پیروزی انقلاب اسلامی روند توسعه و پیشرفت در صنعت انتقال گاز بشدت روند صعودی به خود گرفته بطوری که اکنون جمهوری اسلامی ایران با داشتن دومین منابع ذخایر گازی در جهان یکی از قطب­های انتقال گاز در جهان میباشد. آمار نشان میدهد که میزان ذخایر باقیمانده گاز قابل استحصال کشور تا پایان سال 1387در حدود 29 تریلیون متر مکعب بوده است که این آمار از مجموع 22 میدان فعال گازی در کشور استخراج شده است. گاز براي حرکت از نقطه­اي به نقطه دیگر به اختلاف فشار نیاز دارد. یعنی گاز از نقطه­ای با فشار بیشتر به نقطه­ای با فشـار کمتر خواهد رفت. البته گاز پس از اسـتخراج از چاه داراي فـشار بالایی گاه تا psi 1300 می­باشد، ولی در طی مسیر خود باید از مناطق کوهستانی و پستی و بلندیهاي زیادي عبور کند که عبور از این مناطق نیازمنـد غلبه بر عوامـلی همچون افزایش ارتفـاع، اصطکاك گاز درون لوله و اتصـالات مربوطه می‏باشد. مطابق قانون برنولی کاهش فشار بین دو نقطه متناسب است با مجموع تغییرات سرعت، ارتفاع و افت فشار ناشی از اصطکاك گاز با خط لوله و اتصالات مربوط به آن. علاوه بر این، انشعابات و مصارفی که در طول مسیر از خطوط لوله سراسري گرفته می­شود باعث افت فشار می­شود.

ایستگاه­هاي تقویت فشار گاز همچنان که از نامشان پیداست این افت فشارها را در طول مسیر جبران خواهند نمود. در ضمن گاز ماد­ه­اي تراکم پذیر بوده و می توان با افزایش فشار حجم آن را کاهش داد و در نتیجه حجم بیشتري از گاز را در شرایط استاندارد انتقال داد. فشار خطوط سراسري گاز بسیار بالا بوده لذا نیاز است تا جهت مصرف کننده­هاي خانگی این فشار شکسته شود بنابراین در مبادي ورودي شهرها، مراکز تقلیل فشاري وجود دارند که این فشار را کاهش دهند؛ این کاهش فشار تا ورودي منازل ادامه دارد و در نهایت به حدود یک چهارم psi می­رسد. محل احداث ایستگاه­ها بر اساس پارامترهاي مختلفی تعیین می­گردد ولی بطور متوسط در هر 100 کیلومتر یک ایستگاه روي هر خط ساخته می­شود که این ایستگاه­ها گاز پالایشگاه­های کشور را جهت مصرف، صادرات و یا در برخی موارد تزریق به چاه­های نفتی به نقاط مد نظر منتقل می­کنند. ایستگاه­های تقویت فشار از سیکل توربوکمپرسور جهت افزایش فشار گاز استفاده میکنند که انرژی‏بری نسبتاً بالایی به همراه دارد. لذا کنترل و مدیریت مصرف انرژی بسایر حائز اهمیت است. در بعد نظام مدیریت انرژی، شاخص‏های مصارف انرژی جهت ارزیابی نحوه عملکرد مورد استفاده قرار میگرد. در یک پروژه این شاخص توسط اعضای کمیته بررسی و نتایج ارائه شده است که در ادامه بدان اشاره میشود.

3- تعیین شاخص های ویژه مصرف انرژی در ایستگاه­های تقویت فشار

در مطالعه ایستگاه­های تقویت فشار و خطوط انتقال گاز بندرت شاخص­های عملکرد معرفی شده است که دلیل آن کاملاً به شرایط مختلف سایت­های عملیاتی و بهره­برداری بر می­گردد. از طرفی عدم استفاده از شاخص­های مقایسه­ای، مسلماً نخواهد توانست اثر راه­کارها و جایگاه ایستگاه را از دیدگاه انرژی نشان دهد. به همین دلیل دو شاخص اساسی و کاربردی جهت مقایسه ایستگاه­های تقویت فشار در این بخش معرفی می­گردد. که یک شاخص، شاخص ویژه مصرف انرژی است که عبارت است از نسبت مجموع انرژی صرف شده به مجموع افزایش فشار ایجاد شده در ایستگاه، در واقع این شاخص بیان می­کند که فشار به ازای یک واحد مصرف انرژی به چه میزان افزایش می­یابد. همچنین شاخص دیگر معرفی شده، عبارت است از نسبت مجموع گاز مصرفی درایستگاه (که عمدتاً مربوط به توربین­های واحدهای توربوکمپرسور است) به کل گاز عبوری از ایستگاه. ارائه این دو شاخص قطعاً می­تواند بخش­هایی که ایستگاه خارج از شرایط طراحی و یا نرم­های جهانی عمل می­کند را مشخص کند.

جدول 1- ارزیابی شاخص­های عملکرد چند ایستگاه تقویت فشار کشور






پارامترواحدشرایط طراحیمقدار
ایستگاه 1ایستگاه 2ایستگاه 3
شاخص ویژه مصرف انرژیkW/psi52/2304/6777/5682/61

چنانچه ملاحظه میشود شرایط طراحی و عملیاتی در ایستگاه­های مورد بررسی فاصله زیادی دارد که این ار نشان دهنده عدم مدیریت انرژی صحیح از دیدگاه بهره­برداری و نیز تجهیزات مورد استفاده است. لذا مدیریت و ممیزی انرژی در این بخش میتواند ضمن افزایش راندمان، هزینه­های مصارف انرژی را کاهش دهد.

4- نتایج ارزیابی اثرات نظام مدیریت انرژی

بند 4-4-4- استاندارد مدیریت انرژی ISO50001:2011 به تدوین خط مبنای انرژی در هر سازمان میپردازدکه بر اساس کارشناسی‏های بعمل آمده در صنعت انتقال گاز میزان انرژی مصرفی بر واحد افزایش فشار به عنوان معیار و شاخص عمکلرد انتخاب گردید. این خط مبنا در واقع نشان دهنده و معیار برنامه­ریزی در اهداف خرد و کلان کلان انرژی و نیز برنامه­های عملیاتی سازمان است]2[. شاخص­های اشاره شده میبایست بر اساس روش­های بهبود که از طریق بند 4-6-1 استاندارد با عنوان بررسی، تحلیل و اندازه­گیری است، تامین میگردد تغذیه شوند. به عنوان نمونه، طراحی پروژه­های جهت کاهش مصرف انرژی در سازمان که ارزیابی تیم­های کمیته انرژی سازمان است در تصمیم­گیری­های خرد و کلان و نیز هدف­گذاری اثر خواهد داشت. ارزیابی نتایج پروژه­های خطوط انتقال گاز نشان میدهد که با استفاده از برخی روش­های بهود که در مدیریت انرژی بدان تاکید شده میتوان تا حدود 25% شرایط فعلی را بهبود بخشید و خط مبنای انرژی سازمان را با شیبی منفی مدیریت و کنترل نمود.

4- مراجع

(1) ترازنامه انرژی سال 1388 کشور

(2) استاندارد مدیریت انرژی ISO 50001


{extravote 1}